-
1 poderwać
глаг.• урвать* * *poderw|ać\poderwaćie, \poderwaćij, \poderwaćany сов. 1. резко поднять; вскинуть;\poderwać głowę вскинуть голову;
2. поднять;wiatr \poderwaćał kłęby kurzu ветер поднял клубы пыли; \poderwać do ataku поднять в атаку; \poderwać па nogi поднять на ноги;
3. со перен. подорвать что, нанести ущерб чему;\poderwać autorytet подорвать авторитет; \poderwać zdrowie расшатать (расстроить) здоровье;
4. разг. подцепить, отхватить;\poderwać dziewczynę подцепить девушку+3. podkopać, nadwerężyć
* * *poderwie, poderwij, poderwany сов.1) ре́зко подня́ть; вски́нутьpoderwać głowę — вски́нуть го́лову
2) подня́тьwiatr poderwał kłęby kurzu — ве́тер по́днял клубы́ пы́ли
poderwać do ataku — подня́ть в ата́ку
poderwać na nogi — подня́ть на́ ноги
poderwać autorytet — подорва́ть авторите́т
poderwać zdrowie — расшата́ть (расстро́ить) здоро́вье
4) разг. подцепи́ть, отхвати́тьpoderwać dziewczynę — подцепи́ть де́вушку
Syn:podkopać, nadwerężyć 3) -
2 bryk|nąć
pf — bryk|ać1 impf (bryknęła, bryknęli — brykam) vi 1. (poderwać tylne nogi) to break into a run 2. pot. (uciec) to bolt (away)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bryk|nąć
-
3 pod|erwać
pf — pod|rywać impf (poderwę — podrywam) Ⅰ vt 1. (unieść gwałtownie) to raise- wiatr poderwał firankę the wind lifted the curtain2. (spowodować gwałtowne działanie) to rouse- poderwać kogoś ze snu to rouse sb from sleep- głos dzwonka poderwał go z krzesła the sound of the bell made him jump from his chair- dowódca poderwał oddział do ataku the commander roused the unit to attack3. przen. (osłabić) to undermine, to weaken [autorytet, wiarygodność, wiarę] 4. pot. (zdobyć względy) to pick up [dziewczynę, chłopaka]- poderwał dziewczynę na samochód he picked the girl up on the strength of his carⅡ poderwać się — podrywać się to rise- poderwać się z miejsca to get up suddenly- poderwać się na równe nogi to jump to one’s feet- poderwać się ze snu to awake with a start- ptaki poderwały się do lotu the birds rose from the groundThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pod|erwać
-
4 dupa
(pot!: pośladki) arse (BRIT) (pot!), ass (US) (pot!), (pot!: oferma) arsehole (BRIT) (pot!), asshole (US) (pot!)* * *f.wulg.1. (= pośladki) butt, ass; (jest) do dupy (it's) crappy l. shitty; do dupy z takim podejściem to hell with that kind of attitude; dać dupy get screwed; dać po dupie give sb a whipping; dostać po dupie get (one's ass) whipped; dać komuś w dupę give sb an ass whipping; możesz mnie w dupę pocałować you can kiss my ass; możesz sobie te pieniądze w dupę wsadzić you can shove the money up your ass; mam cię w dupie I don't give a shit l. fuck about you; jak cię złapię, to nogi ci z dupy powyrywam when I catch you, I'll kick your ass inside out; podnieś l. rusz dupę move your ass, get your ass moving l. in gear; siedź na dupie sit on your ass; włazić komuś w dupę kiss sb's ass; pocałuj mnie w dupę kiss my ass; bierz dupę w troki! get lost!; ty w dupę jebany! you fucking asshole!, you motherfucker!; dobiorę ci się do dupy I'll get your ass; chodzić z gołą dupą walk around bare-assed; (= nie mieć pieniędzy) not have a pot to piss in; tam, gdzie psy dupami szczekają where the sun never shines; chuj ci w dupę fuck you, up yours; leżysz cały dzień do góry dupą you lay (around) on your ass all day; gadać o dupie Maryny shoot the shit; nie truj mi dupy get off my ass; nie trząś dupą don't lose your shit, keep your shit together; dbać tylko o swoją dupę only worry about one's own ass; on wyżej dupy nie podskoczy he hasn't got it in him; nie zawracaj mi dupy get off my ass; nawalony w trzy dupy totally shitfaced; no to dupa zimna this is screwed; dupa Jasiu! bullshit!3. (= kobieta) piece of ass, chick; poderwać dupę pick up a chick; chodzić na dupy go looking for some ass.4. (= oferma) asshole, jerk; dupa wołowa asshole, chump.5. (= tył) tail; wjechać w dupę samochodu run into the tail of a car.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dupa
См. также в других словарях:
poderwać się — na równe nogi zob. noga 22 … Słownik frazeologiczny
poderwać — dk IX, poderwaćrwę, poderwaćrwiesz, poderwaćrwij, poderwaćał, poderwaćany podrywać ndk I, poderwaćam, poderwaćasz, poderwaćają, poderwaćaj, poderwaćał, poderwaćany 1. «gwałtownie podnieść, unieść w górę; spowodować gwałtowne podniesienie się… … Słownik języka polskiego
podrywać się — Poderwać się na równe nogi zob. noga 22 … Słownik frazeologiczny
noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… … Słownik frazeologiczny
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
równy — iron. Są równi i równiejsi «o zbiorowości, w której – wbrew deklarowanym zasadom – zdarzają się ludzie lepiej traktowani od innych, mający szczególne przywileje» Płacić, odpłacać komuś równą monetą zob. moneta 3. Poderwać się, porwać się, skoczyć … Słownik frazeologiczny
bieg — m III, D. u, N. bieggiem; lm M. i 1. «posuwanie się naprzód za pomocą szybkich ruchów nóg, szybkimi skokami» Rączy bieg jelenia. Zdyszany od biegu, po biegu. Poganiać konia w biegu. Poderwać żołnierzy do biegu. Zwolnić, przyspieszyć biegu. ∆… … Słownik języka polskiego
dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… … Słownik języka polskiego
zachwiać — dk Xb, zachwiaćchwieję, zachwiaćchwiejesz, zachwiaćchwiej, zachwiaćał, zachwiaćali a. zachwiaćchwieli, zachwiaćany «spowodować chwianie się kogoś, czegoś; poruszyć, pochylić kogoś, coś w różne strony, wytrącić ze stanu równowagi; zachybotać,… … Słownik języka polskiego
zerwać — dk IX, zerwaćrwę, zerwaćrwiesz, zerwaćrwij, zerwaćrwał, zerwaćrwany zrywać ndk I, zerwaćam, zerwaćasz, zerwaćają, zerwaćaj, zerwaćał, zerwaćany 1. «ciągnąc, szarpiąc odłączyć, oderwać coś od czegoś; zdjąć coś gwałtownie; zedrzeć» Zrywać kwiaty.… … Słownik języka polskiego